Wydawnictwo Znak i ERGO Hestia wyłoniły laureatów Nagrody im. ks. Józefa Tischnera

Laureatami 21. edycji Nagrody Znaku i Hestii im. księdza Józefa Tischnera zostali: ks. Tomáš Halík, Łukasz Lamża oraz Hospicjum domowe - Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej z Warszawy.

Nagroda przyznawana jest nieprzerwanie od 2001 roku wybitnym intelektualistom, publicystom i działaczom społecznym, którzy wcielają w życie wartości bliskie księdzu Józefowi Tischnerowi. Promuje sposób myślenia i postawy, łączące intelektualną rzetelność, odwagę i wrażliwość na drugiego człowieka.

- Troska o zachowanie standardów intelektualnych i etycznych w obliczu zmieniającego się świata staje się coraz większym wyzwaniem, podejmowanym przez niewielu wybitnych intelektualistów, publicystów i działaczy społecznych – mówi Marcin Żebrowski, rzecznik prasowy ERGO Hestii. - Możliwość nagrodzenia tych osób nie tylko nobilituje ERGO Hestię, ale też zobowiązuje do podążania ścieżką wartości.

Nagroda przyznawana jest w trzech równorzędnych kategoriach.

W kategorii pisarstwa religijnego lub filozoficznego, stanowiącego kontynuację „myślenia według wartości” nagrodzony został ks. TOMÁŠ HALÍK za książkę „Czas pustych kościołów”, w której pokazuje, że czas pandemii zmusza do ponownego odkrywania chrześcijaństwa.

W książce „Czas pustych kościołów” ks. Halik przestrzega przed nowym faryzeizmem, który zastępuje wiarę ideologią, świadectwo teorią, pomoc pouczaniem, a miłosierdzie systemem nakazów i zakazów. Nawołuje zaś do przekraczania religijnych podziałów oraz do „globalizacji współczucia” – czytamy w uzasadnieniu kapituły.

W kategorii publicystyki lub eseistyki na tematy społeczne, która uczy Polaków przyjmować „nieszczęsny dar wolności” nagrodzony został ŁUKASZ LAMŻA za książkę „Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i różdżkarze”, w której skrupulatnie rozprawia się z teoriami pseudonaukowymi i spiskowymi.

Łukasz Lamża imponuje w swojej książce „Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i różdżkarze” nie tylko wiedzą i dociekliwością, lecz także wyrozumiałością dla ludzi, którzy są ofiarami współczesnych szarlatanów - czytamy w uzasadnieniu kapituły.

W kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących „polski kształt dialogu Kościoła i świata” nagrodzony został ARCHIDIECEZJALNY ZESPÓŁ DOMOWEJ OPIEKI PALIATYWNEJ Z WARSZAWY za mądre prowadzenie chorych przez proces udręczonego odchodzenia oraz za wspieranie ich rodzin i najbliższych. Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej uczy sztuki umierania i żegnania się z najbliższymi.

- Z pewnością inne hospicja domowe działają podobnie, trudno jednak przyznać nagrodę wszystkim. Ten zespół mogłem osobiście poznać w akcji – mówi ks. Adam Boniecki. – Kilkakrotnie odwiedziłem ich siedzibę, prowadziłem długie rozmowy.  Uważam, że filozofia ich działalności, styl, kultura, empatia, a do tego przypadające w tym roku 25-lecie działalności predestynują to hospicjum do nagrody. Poprzez wyróżnienie go wyrażamy uznanie dla wszystkich polskich hospicjów.

Gala wręczenia Nagrody Znaku i Hestii im. ks. J. Tischnera odbędzie się w Krakowie, 25 listopada o godz. 18.00, na Scenie Nowohuckiego Centrum Kultury. Rozmowę z laureatami poprowadzą: Dominika Kozłowska i ks. Adam Boniecki.

Każdy z laureatów otrzyma statuetkę zaprojektowaną przez rzeźbiarza Mariana Gromadę oraz nagrodę pieniężną w  wysokości 33 000,00 zł, której fundatorem jest ERGO Hestia.

O NAGRODZIE

Nagrody przyznało jury w składzie: ks. Adam Boniecki (przewodniczący), Witold Dudziński, Jacek Karnowski, abp Grzegorz Ryś, Władysław Stróżewski, Piotr Maria Śliwicki, Łukasz Tischner (sekretarz), Karolina Wigura oraz Henryk Woźniakowski.

Nagroda Znaku i Hestii imienia księdza Józefa Tischnera przyznawana jest corocznie. Jej celem jest promowanie w Polsce stylów myślenia i postaw łączących w sobie intelektualną rzetelność, odwagę i wrażliwość na „twarz drugiego”.

Nagroda nosi imię ks. Józefa Tischnera, gdyż to on właśnie uczył Polaków, jak dorastać do wolności, która jest „sposobem istnienia dobra”. Nagroda ma wyróżniać osoby wspinające się na te same granie – filozofii, myśli religijnej, zaangażowanej publicystyki i czynnej solidarności – które zdobywał ksiądz Tischner.

Nagroda jest przyznawana w trzech równorzędnych kategoriach:

• pisarstwa religijnego i filozoficznego, stanowiącego kontynuację Tischnerowskiego
  „myślenia według wartości”
• publicystyki lub eseistyki na tematy społeczne, która uczy Polaków przyjmować
  „nieszczęsny dar wolności”
• inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących
  „polski kształt dialogu Kościoła i świata”

Więcej informacji na: www.nagrodatischnera.pl

SYLWETKI LAUREATÓW

TOMÁŠ HALÍK – nagrodzony w kategorii pisarstwa religijnego lub filozoficznego, stanowiącego kontynuację „myślenia według wartości” za książkę Czas pustych kościołów.

Ks. prof. Tomáš Halík jest filozofem, teologiem i socjologiem. Po ukończeniu studiów w komunistycznej Czechosłowacji odmówiono mu prawa do pracy naukowej – został terapeutą środowiskowym osób uzależnionych. 21 października 1978 został tajnie wyświęcony przez biskupa w Erfurcie na katolickiego księdza. Do 1989 r. pozostawał jedną z najważniejszych postaci podziemnego Kościoła w Czechach. Później był m.in. doradcą prezydenta Václava Havla, wykładowcą Oksfordu, Cambridge i Uniwersytetu Karola, duszpasterzem akademickim. W 2014 roku został  laureatem Nagrody Templetona.

Autor kilkudziesięciu książek, tłumaczonych także na język polski, m.in. Co nie jest chwiejne, jest nietrwałe, Przemówić do Zacheusza, Cierpliwość wobec Boga. Spotkanie wiary z niewiarą, Noc spowiednika. Paradoksy małej wiary w epoce postoptymistycznej, Drzewo ma jeszcze nadzieję. Kryzys jako szansa oraz Czas pustych kościołów. Za tę ostatnią została mu przyznana Nagroda Znaku i Hestii im. Józefa Tischnera.

Kliknij tu, by zobaczyć film z laureatem.

ŁUKASZ LAMŻA – nagrodzony w kategorii publicystyki lub eseistyki na tematy społeczne, która uczy Polaków przyjmować „nieszczęsny dar wolności” za książkę Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i różdżkarze.

Dr Łukasz Lamża jest filozofem przyrody i popularyzatorem nauki, specjalizuje się w kosmologii i astrofizyce. Po ukończeniu studiów w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Śląskim (z kierunkami wiodącymi: socjologia i filozofia) podjął równolegle studia doktoranckie z filozofii na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie oraz na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Śląskim (z kierunkami wiodącymi: fizyka i geologia).

W 2013 roku uzyskał stopień naukowy doktora. Jest współpracownikiem Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie, wspólnej jednostki naukowej Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie oraz członkiem redakcji „Tygodnika Powszechnego”.

Autor wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz książek: Przekrój przez Wszechświat (CC Press, 2014), Granice Kosmosu – granice kosmologii (CC Press, 2015), Wszechświat krok po kroku (CC Press, 2017). Bieżące informacje o spotkaniach i wykładach popularnonaukowych z jego udziałem, nowych artykułach jego autorstwa oraz inne aktualności dostępne są pod adresem: http://facebook.com/co.robi.lukasz.lamza oraz na blogu: http://lukaszlamza.wordpress.com

Kliknij tu, by zobaczyć film z laureatem.

ARCHIDIECEZJALNY ZESPÓŁ DOMOWEJ OPIEKI PALIATYWNEJ Z WARSZAWY – nagrodzony w kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących „polski kształt dialogu Kościoła i świata”.

Hospicjum domowe – Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej jest instytucją powołaną w 1996 roku do sprawowania opieki hospicyjnej niosącej ulgę osobom nieuleczalnie chorym i umierającym. Opiekę lekarską, pielęgniarską, duchową i socjalną sprawują w domu Chorego, dając oparcie całej rodzinie, często zagubionej w trudnych chwilach związanych z przewlekłą chorobą najbliższej osoby.

Wsparciem obejmuje 130 pacjentów dziennie, zapewniając pełną pomoc lekarską, pielęgniarską, psychologiczną (w razie potrzeby) i rehabilitacyjną (w razie potrzeby) oraz niezbędną aparaturę i sprzęt medyczny w ich domach. Pacjentami są nieuleczalnie chorzy, głównie na nowotwory złośliwe. Opieka hospicjum polega na poprawie jakości życia pacjentów i ich rodzin poprzez wielokierunkowe zaspakajanie ich potrzeb. Wiąże się to z łagodzeniem większości objawów towarzyszących chorobie przewlekłej, a szczególnie z łagodzeniem dolegliwości bólowych. Hospicjum swoim wsparciem obejmuje chorych niezależnie od ich przekonań, uwzględniając ich indywidualne potrzeby duchowe i religijne.

Dyrektorem Hospicjum domowego jest ks. Władysław Duda – Duszpasterz Warszawskiej Służby Zdrowia. W tym roku Hospicjum domowe – Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej z Warszawy – obchodzi jubileusz 25-lecia działalności.

Kliknij tu, by zobaczyć film z laureatem.